Kız Kulesi ve Galata

               Zihnimde anılarımı tasfiye ettim bugün. Zor oldu bazen ayırmak,atmak. Yardımcı olsun diye kadehlere sığındım. Kadehlerin sayısı arttıkça anılarım daha hoşlaştı. Zira acılarıma gülmemin nedeni yalnızca bu olabilir. Odamın duvarları uzun zaman sonra ilk kez bu kadar sesle yankılandı.

               Hatırlıyorum bir ara Galata’ya bile ağladım; kaçıncı kadehti sayısını hatırlamıyorum. Kız Kulesi’ne kızdım, denizi daha çok seviyor diye. Sonra hatırladım, Kız Kulesi gibi bende denizime aşıktım. Galata bana denizi veremezdi.

               Hikayelerini ilk duyduğumda vazgeçmiştim sevmekten. Kaç yıl olmuştu birini sevmeyeli? Hatırladım, sanırım bir ömür kadar. Zordu tabi bu kadar zaman tek kalmak. Zordu Kız Kulesi olmak.

               Sonra üfledim içimde yanan ateşin dumanını. Derinlere inmişim farkında olmadan, nasıldı, kaçıncı kadehteydi çıkışımın bileti? Kaçıncı şişeydi bu? Yazık mıydı ya da yazık ediyor muydum kendime? Bilemiyorum, bilmiyorum başka yol baş edebileceğim bir çözümüm yok.

               Deniz kokusu yakıyor şimdi içimi. Yandıkça düşünüyorum. Düşündükçe daha dibe batıyorum.

               Benim Galata’m olmuş muydu? Olmadı, olamazdı. Çocukken aşk kolaydı. Sonraysa zorlaştı. Düşlerimde unutmaya karar verdim. Kadehimi kaldırdım masadan, şişeleri toparladım. Meğer ne çok şişe yitmiş. Kız Kulesi ile Galata’nın uğruna meğer bir ömür harcamışım. Onlarsa hala inatlarıyla aşksızlıktalar. Şimdi konuşurlardı benimle, çözmeliydim durumu.

               Koştum, o dar ve kuytu sokakları nefesim kesilene kadar. Ciğerlerim patlayana kadar koştum. Galata asırlık aşkına bakıp ağlıyordu. Sordum, neden dedim, neden koparasın denizden denizinden onu. Bana verdiği cevap çok netti. Hayır, hayal görüyor olamam. Konuştu benimle. İnsana sevdiği deniz olmalı, ben ona onun uğruna denize de razıydım. Deniz de olurdum ona. Ama o vazgeçti benden. Düşünmedi bile benimle olmayı, dedi.

               Aşk böyleydi. Sen ona dünya olmaya çalışırken o seni bir hiç için bırakıp giderdi.

               Ah anılarım! Dalga dalga beni boğmaya başladılar yeniden. Ne yapmalı şimdi? Galata olup ağlamalı mı, yoksa Kız Kulesi olup vaz mı geçmeli? Benim için tek seçenek kaldı, zaman sarhoş dalgalarımda kaybolma zamanı…