Bu gece
bu kadar yağmurun tek nedeni sen olmalısın. Başka açıklaması, izahati yok
bunun. Söylememeliydim biliyorum. Söyleyince gider insanlar. Söyle dedin ama
sen, istedin sandım. Seni ben sandım. Özür dilerim bunun için. Kimseyi sen
sanmamalısın. Zaten kim senin gibi olabilir ki ya da benim gibi. Benim gibi
sevebilir mi biri daha seni? Severse haber ver olur mu? Merakta bırakma beni. Sanmam
olabileceğini ama gene de söyle. Köşe başlarında seni göremeyeceğim sanırım
artık.
Sadece bende kaldın, öyle bir
kalmak ki istila gibi nefes aldırmıyor bana. Bu kadar acımasız olamaz bana karşı
aşkın ama oluyormuş; seninle olmayınca acıtıyormuş. Sevipte sevilmeyince
düğümler oluşuyormuş boğazda, açıklanamayan göz dolmaları yaşıyormuş insan. Yavaş
yavaş öldüğünü hissediyormuş. Acısını hissedemez hale gelene kadar
hissettiklerin bir ömür vazgeçiriyormuş. Neden vazgeçmek diye sormayın, nedeni
küsmek işte. Biliyorsunuz, küstürür aşka acılar. Küsmek istemiyorum demeyin
boşa. Küsersiniz istemeden de olsa, küsersiniz. Küstüğümüz de kalkanlarımız
oluyormuş. Kalkanlarım, bu sefer bu kırıktan, bu kırık oktan koruyun beni.
Bu akşam aydınlanma akşamım. Bir adam
sevdim, söyledim de ben, evet ben söyledim. O ise dalga geçti. Acı olan yanı
buydu. Dalga geçilmek, sevenle dalga olmaz, seven şaka yapmaz. Bir filmde böyle
diyordu seven; sevenle dalga geçilmez, deyip sonrada sıkmıştı başına, sahildeki
o küçük meyhanede. Güzel bir yerde poetik bir intihar. Kolay olmayan ama güzel
olan.
Peki ben nerede ve nasıl
ölmeliyim? İntihar mı, sanmıyorum. Zor bir yol benim için. Ben sadece kurtulmak
istiyorum acılarımdan. Temelli bir kurtuluş olsun bu.
Ben artık sonum olsun istiyorum. Bu
dünya da çok gün geçirdim. Benim için yeterli bu kadarı neden daha fazlası
olsun ki? Yazarken toparlayamadığım zihnim neden yazmıyorken çığlıklar atarak
konuşuyor benimle.
Tanrım yorgunum, çok yorgunum yüzyıllar boyunca koşmuş kadar çok
yorgunum. Bana bir çıkış yolu lazım acil tarafından, lütfen gönder artık
çıkışım için biletimi. Lütfen tanrım yalvarırım, çıkmak istiyorum bu çok sesli
ve acılı oyundan.
Bu acılar, anılar, anlar ve bu
aşk artık sonum olsun. Şimdi kalemi bırakma vakti…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder